De laatste kans voor de eindpresentatie om te reflecteren met de docenten en de klas. We lieten een filmpje zien van de "voetjes" met tekst van mijn nichtje eronder. En achtergrond geluid van de straat. Om het idee te wekken dat het meisje wat zit te wachten aan het bellen is. Nadat deze film getoond was hebben we de "film" van de foto's laten zien. Het gesprek wat achter de "voetjes" zat werd niet ervaart zoals wij het hebben ervaart. Maar we hadden nog een optie. De stem van de vader die met zijn dochter("de voetjes")aan het bellen was. Hier werd door de docenten en de klas heel anders op gereageerd. Een aantal dagen voordat de klas het te zien kreeg hoorde David en ik het gesprek. Dit gesprek was opgenomen door Jos wat hij erg goed had gedaan!
De docenten en de klas waren het er zeker mee eens dat het een goed gesprek was maar het moest wel nog door ontwikkeld worden. Daar waren we het zeker mee eens. En zijn we dan ook volop mee aan de slag gegaan. En zaterdag 8 november zal daar dan ook de definitieve eindversie van te zien zijn. Want die richting gaan we dus uit en niet de richting van de foto's verwerkt in een presentatie. Wat overigens ook een erg mooi resultaat zou kunnen opleveren. Maar dit was onze back-up optie en die was nu niet meer nodig.
Dus op naar de eindpresentatie!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten