Het moment van de waarheid

De laatste kans voor de eindpresentatie om te reflecteren met de docenten en de klas. We lieten een filmpje zien van de "voetjes" met tekst van mijn nichtje eronder. En achtergrond geluid van de straat. Om het idee te wekken dat het meisje wat zit te wachten aan het bellen is. Nadat deze film getoond was hebben we de "film" van de foto's laten zien. Het gesprek wat achter de "voetjes" zat werd niet ervaart zoals wij het hebben ervaart. Maar we hadden nog een optie. De stem van de vader die met zijn dochter("de voetjes")aan het bellen was. Hier werd door de docenten en de klas heel anders op gereageerd. Een aantal dagen voordat de klas het te zien kreeg hoorde David en ik het gesprek. Dit gesprek was opgenomen door Jos wat hij erg goed had gedaan!
De docenten en de klas waren het er zeker mee eens dat het een goed gesprek was maar het moest wel nog door ontwikkeld worden. Daar waren we het zeker mee eens. En zijn we dan ook volop mee aan de slag gegaan. En zaterdag 8 november zal daar dan ook de definitieve eindversie van te zien zijn. Want die richting gaan we dus uit en niet de richting van de foto's verwerkt in een presentatie. Wat overigens ook een erg mooi resultaat zou kunnen opleveren. Maar dit was onze back-up optie en die was nu niet meer nodig.

Dus op naar de eindpresentatie!!!

Spoedberaad

Op zaterdag 25 oktober lieten we onze bevindingen zien. Een filmpje wat gemonteerd was, bestaande uit verschillende beelden van voeten, benen, schoenen. Of te wel de straat van een laag standpunt. Na het beluisteren van de reacties was het duidelijk dat we niet de juiste richting waren ingeslagen. Na heel veel overleg en spoedberaad waren we het er allemaal mee eens dat we 2 richtingen gingen inslaan.
1:de "veilige" weg
Er was aangegeven dat de foto's die in het begin van deze periode gemaakt zijn bestaan uit erg sterke beelden. Het idee was om deze te verwerken in een soort presentatie. En de lijn die er in begin was door te voeren.
2:één mooi beeld
In het filmpje wat getoond was zit één beeld in wat we allemaal heel sterk vonden. Een meisje wat op een bankje zit met haar benen heel stil. We wilden dit beeld toch gaan gebruiken. Ik heb daarnaast ook aangegeven dat ik de andere optie zeker een goede backup vond. Maar dat we het proces wat we hebben doorlopen daarmee te niet doen. Ik zou het jammer vinden om er naar terug te moeten grijpen. Het zou interessant zijn als we verder kunnen met de beelden die we de laatste weken gemaakt hebben. Ik heb ook de indruk gekregen dat Jos en David het daarmee eens waren.

De volgende afspraken werden er gemaakt:
- David en ik zouden foto's aan Jos leveren die hij zou kunnen verwerken in die presentatie.
- Ik ging geluidsopnames maken van mijn nichtje voor onder het beeld met de "voetjes" te zetten
- David gaat het geluid en beeld van de "voetjes" monteren tot 1 film
- Jos neemt een gesprek op zijnde vader van de "voetjes"
We zijn deze week nog een aantal keer bij elkaar gekomen om alles goed te bespreken en zaterdag 1 oktober te kunnen laten zien.

Deze week zullen hier de geluiden te beluisteren zijn, die ik heb opgenomen.